Γιορτάζουν σήμερα 6 Απριλίου 2014

ΜΑΡΙΑ, ΣΑΒΒΑΣ, ΕΥΤΥΧΙΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ, ΜΑΝΟΥΗΛ, ΘΕΟΔΩΡΟΣ, ΜΙΧΑΗΛ, ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, ΠΛΑΤΩΝΙΔΑ, ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ, ΤΙΜΟΘΕΟΣ, ΤΕΡΒΙΛΛΙΟΣ, ΑΦΦΙΩΝΟΣ

Ε΄ Κυριακή των Νηστειών –

Νηστεία - Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος

Ολόκληρο το εορτολόγιο για σήμερα

1.         Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

2.         Όσιος Σάββας ο Νέος ο εν Καλύμνω

3.         Άγιος Ευτύχιος πατριάρχης Κωνσταντινούπολης

4.         Άγιοι Γεώργιος, Μανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος και Μιχαήλ από τη

            Σαμοθράκη

5.         Όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης

6.         Άγιοι Εκατόν είκοσι Μάρτυρες που μαρτύρησαν στην Περσία

7.         Οσία Πλατωνίς

8.         Άγιοι Δύο μάρτυρες οι εν Ασκάλωνι

9.         Όσιος Γρηγόριος ο εν Άθω

10.       Άγιος Γεννάδιος ο Διονυσιάτης ο Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς

11.       Άγιοι Τιμόθεος και Διογένης οι Μάρτυρες

12.       Άγιος Τερβίλλιος ο πρίγκιπας

13.       Άγιος Αφφίωνος Επίσκοπος Νόβγκοροντ

(1) Ο Άγιος Ευτύχιος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 512 μ.Χ. στο χωριό «Θεία Κώμη» της Φρυγίας. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια, ο πατέρας μάλιστα ήταν  στρατηγός στο στρατό του Βελισάριου .  Ο Άγιος Ευτύχιος όμως ακολούθησε τον μοναχικό βίο και έτσι σε ηλικία 30 ετών έγινε μοναχός.

Το 552 μ.χ εχθίστη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Η εκκλησία μας όμως εμαστίζετο εκείνη την εποχή από την αίρεση των  αφθαρτοδοκητών * και έτσι  στις 22 Ιανουαρίου του 565μ.χ, και ενώ τελούσε τη λειτουργία για την εορτή του Αγίου Τιμοθέου, στρατιώτες τον συνέλαβαν. Καθαιρέθηκε από Πατριάρχης, αλλά επανήλθε το 577 μ.Χ.  στον Πατριαρχικό θρόνο, όταν έγινε Αυτοκράτορας ο Ιουστίνος Β΄ και παρέμεινε μέχρι την ειρηνική κοίμησή του,  την Κυριακή του Θωμά, 5 Απριλίου του έτους 582 μ.Χ.

(Προς τα τέλη της ζωής του, φαίνεται να είχε υιοθετήσει τη γνώμη ότι μετά την ανάσταση των νεκρών, αυτοί θα έχουν σώμα άυλο, λεπτότερο από τον αέρα).

*Αφθαρτοδοκητές

Οι αφθαρτοδοκητές είναι ένα παρακλάδι του Μονοφυσιτισμού. Εισηγητής της αίρεσης αυτής ήταν ο θεολόγος επίσκοπος Αλικαρνασσού, Ιουλιανός (5^ο μ.Χ.),  ο οποίος αρχικά ήταν μονοφυσίτης. Υποστήριζε ότι  μετά την ένωση των «δύο φύσεων του Χριστού»  δεν ήταν δυνατόν να γίνεται λόγος,  για διάκριση του φυσικού  ιδιώματος  της Θείας ή της ανθρώπινης φύσης.  Ότι δηλαδή, ενώ το σώμα του Χριστού είναι κτιστό, γεννήθηκε άφθαρτο (δεν μπορούσε να υποστεί καμία φθορά) και αυτό συνέβη χάρη στην ένωση του κτιστού με το Λόγο του Θεού. Η διδασκαλία του Ιουλιανού ονομάστηκε Αφθαρτοδοκητισμός και οι οπαδοί του Αφθαρτοδοκητές