ΦΙΛΟΘΕΗ, ΑΡΧΙΠΠΟΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΜΑΞΙΜΟΣ, ΘΕΟΔΟΤΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ,
ΑΣΚΛΗΠΙΟΔΟΤΗ, ΡΑΒΟΥΛΑΣ, ΕΥΓΕΝΙΟΣ, ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ΚΟΝΩΝ, ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ, ΜΑΡΙΑ
Νηστεία
Ολόκληρο το εορτολόγιο για σήμερα
1. Αγία
Φιλοθέη (1) η Αθηναία
2. Άγιος
Άρχιππος (2) ο Απόστολος
3. Άγιος
Νικήτας ο νέος Ιερομάρτυρας
4. Άγιοι
Μάξιμος, Θεόδοτος, Ησύχιος και Ασκληπιοδότη
5. Όσιος
Ραβουλάς
6. Όσιοι
Ευγένιος και Μακάριος οι Ομολογητές
7. Όσιος
Κόνων
8. Όσιος
Σωφρόνιος
9. Οσία
Μαρία του Όλονετς
(1) Η Αγία Φιλοθέη ή Παρασκευή(Ρηγούλα ή Ρεβούλα) Μπενιζέλου κόρη του Αγγέλου Μπενιζέλου και
της Σηρίγης Παλαιολογίνας (Βυζαντινής οικογενείας). Οι γονείς της ήταν πλούσιοι
γαιοκτήμονες και το αρχοντικό του βρισκόταν εκεί που σήμερα υψώνεται το μέγαρο Αρχιεπισκοπής Αθηνών( η οδός αυτή ονομάζεται οδός Αγίας
Φιλοθέης). Η Φιλοθέη γεννήθηκε το
1522μ.χ. στην Αθήνα και παρά τα πλούτη της
οικογενείας της, δεν έλαβε φιλολογική και θεολογική μόρφωση. Οι γονείς της φρόντισαν
μόνο να γνωρίζει τα απαραίτητα, ως κόρη εκείνης της εποχής, παρά το γεγονός ότι
η μητέρα της ήταν στείρα και απέκτησε την Φιλοθέη μετά από πολύ προσευχή.
Ως «καλοί» γονείς φρόντισαν για την αποκατάσταση της κόρης
του και παρά την θέλησή της την πάντρεψαν σε ηλικία 14 ετών, με τον κατά πολύ μεγαλύτερό της Ανδρέα Χειλά, ο
οποίος ανήκε σε αρχοντική οικογένεια της Αθήνας και μάλλον κακομεταχειριζόταν
την Ρεβούλα. Τρία χρόνια αργότερα στα 17 της πλέον ήταν μία όχι μόνο όμορφη και
πάμπλουτη, αλλά και καταγόμενη από δύο πολύ
σημαντικές οικογένειες, αλλά είχε πλέον μορφωθεί και το σπουδαιότερο ήταν ελεύθερη.
Οι γονείς της προσπάθησαν να την πείσουν να κάνει ένα
δεύτερο γάμο αλλά η Αγία Φιλοθέη όχι μόνο αρνήθηκε αλλά τους ενημέρωσε ότι
σκόπευε να ακολουθήσει τον ασκητικό βίο. Μετά τον θάνατο των γονέων της εχάρη
μοναχή και μετονομάστηκε σε Φιλοθέη.
Ανακαίνισε ένα μικρό ναΐσκο του Αγίου Ανδρέα που βρισκόταν στον περίβολο του
πατρικού της, μετατρέποντάς τον σε κοινόβιο (1571 μ.Χ.), στο οποίο μαζί με 150 άλλες
κόρες επιφανών Αθηναίων και την ίδια ως ηγουμένη, ακολούθησε τον ασκητικό βίο
και επιδόθηκε σε πλούσιο, φιλανθρωπικό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό αλλά και Εθνικό
έργο.
Ίδρυσε σχολεία, χειροτεχνικά εργαστήρια, νοσοκομεία,
ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία, κ.α. διδάσκοντας και η ίδια ακόμα οικοκυρικά
και ονομάζει «Παρθενώνα» το συγκρότημα της.
Εκεί βρίσκουν καταφύγιο πολλοί κατατρεγμένοι και η ίδια φροντίζει για την
ενίσχυση του αγώνα των Ελλήνων εναντίων των Τούρκων με την προσωπική της περιουσία.
Η περιοχή Φιλοθέη της Αθήνας πήρε το όνομά της από την
Αγία η οποία άνοιξε ένα πηγάδι ώστε να πίνουν νερό οι αγρότες οι οποίοι δούλευαν
πολλές ώρες κάτω από το ζεστό ήλιο και
το νερό ήταν απαραίτητο. Η περιοχή
Ψυχικό λέγεται ότι πάλι οφείλεται στην Αγία διότι πάνω στο πηγάδι έγραψε τη
λέξη «ψυχικόν» για να δηλώσει την ωφέλεια της ψυχής. Η δε Καλογρέζα ονομάστηκε
έτσι διότι εκεί ίδρυσε τη μονή της Καλογραίας.
Το Εθνικό της έργο είναι αδιαμφισβήτητο, σώζεται μάλιστα
και επιστολή την οποία είχε στείλει η Αγία στη Γερουσία της Βενετίας (1583 μ.Χ.),
και ζητούσε οικονομική βοήθεια, για να
ξεπληρωθούν χρέη της μονής, τα οποία είχαν προκύψει λόγω των επισκευών που
έγιναν στο μοναστήρι για ζημιές που είχαν προκληθεί από του Τούρκους. Η
Βενετική Γερουσία απέστειλε μάλιστα και 200 χρυσά νομίσματα.
Η όλη της δράση είχε ενοχλήσει πολύ τους Τούρκους, οι
οποίοι κατά την διάρκεια της ολονυκτίας προς τιμή του Αγίου Διονυσίου στο
εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, τη νύχτα της 2ας προς 3ης Οκτωβρίου 1588 μ.Χ.,
συνελήφθη και βασανίστηκε μέχρι θανάτου. Τη άφησαν ημιθανή έξω από τη μονή της όπου
υποκύπτει στα τραύματά της στις 19 Φεβρουαρίου 1589 μ.Χ.
Το σκήνωμά της φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών.
(2) O άγιος Άρχιππος καταγόταν από τους Κολοσσούς της Φρυγίας. Ο ίδιος ο Απόστολος
Παύλος σε μία επιστολή του προς τον
Φιλήμονα, αναφέρει ότι όταν επισκέφτηκε τους Κολοσσούς μαζί με τον Φιλήμονα, όπου κήρυτταν μαζί τον
Ευαγγέλιο του Κυρίου, συνάντησε τον Άρχιππο και αφού τον κατήχησε και του γνώρισε την
αλήθεια του Κυρίου, τον βάπτισε χριστιανό. Ο ζήλος και η μεγάλη ευσέβεια του Άρχιππου, ήταν αυτά που
ενόχλησαν τον έπαρχο Ανδροκλή τόσο ώστε να διατάξει την σύλληψή του.
Εκεί ο έπαρχος του ζήτησε να θυσιάσει στα είδωλα και αφού ο Άρχιππος αρνήθηκε,
διέταξε να ανοίξουν ένα λάκκο και να τον θάψουν μέσα μέχρι τη μέση. Ο Άρχιππος όμως δεν πτοήθηκε και συνέχιζε να
υμνεί τον Κύριο. Τότε ο Ανδροκλής οργισμένος, διέταξε να τον τρυπήσουν με
λόγχες και αφού είδε ότι ούτε οι λόγχες σε όλο του το σώμα δεν τον σταματούσαν
από το να υμνεί τον Κύριο, διέταξε τον μέχρι θανάτου λιθοβολισμό του,
χαρίζοντάς του τον αμάραντο στέφανον του μαρτυρίου.