ΣΑΒΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ΙΩΑΝΝΗΣ, ΡΩΜΑΝΟΣ, ΠΑΠΑΣ,
ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ΑΝΙΝΑΣ, ΑΒΕΝΤΙΟΣ, ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΠΟΙΜΗΝ
Νηστεία - Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος
Ολόκληρο το εορτολόγιο
για σήμερα Άγιος Σαβίνος (1) ο Αιγύπτιος
Όσιος Χριστόδουλος του εν Πάτμω
(2), ο θαυματουργός
Όσιος Ιωάννης του εν
Ρουφινιαναίς.
Άγιος Ρωμανός ο εν Παρίω
Άγιος Πάπας
Άγιος Ιουλιανός από την Κιλικία
Άγιοι Δέκα μάρτυρες οι ἐν Φοινίκῃ
Άγιος Αλέξανδρος ο Ιερομάρτυρας
πάπας Ρώμης
Όσιος Ανίνας ο Θαυματουργός
Άγιοι Εβέντιος και Θεόδουλος οι
Ιερομάρτυρες
Άγιος Αντώνιος εκ Γεωργίας
Όσιος Ποιμήν ο διά Χριστόν Σαλός
εκ Γεωργίας
Σύναξη των εν τη Λακωνία
διαλαμψάντων Αγίων
(1) O Άγιος Σαββίνος, γεννήθηκε τον 3 μ.χ. αιώνα, στην Αίγυπτο και
συγκεκριμένα στην Ερμούπολη, επί εποχής αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Οι γονείς του
ήταν πλούσιοι αριστοκρατικής καταγωγής και έδωσαν στον Σαββίνο την πρέπουσα
μόρφωση. Η αγάπη του Σαβίνου προς τον Κύριο εκδηλώθηκε νωρίς και δεν την έκρυψε
ποτέ. Ζούσε με αξιοπρέπεια και βαθιά χριστιανική πίστη και έτσι όταν ο
αυτοκράτορας Διοκλητιανός ξεκίνησε το 284 μ.Χ. τον μεγάλο διωγμό των
χριστιανών, ο έπαρχος της Αιγύπτου εκείνης της περιόδου που λεγόταν Αρριανός, από τους πρώτους χριστιανούς που αναζήτησε
ήταν ο Σαβίνος. Ο Σαβίνος μαζί με
αρκετούς άλλους χριστιανούς είχαν κρυφτεί σε ένα σπίτι στα περίχωρα της Ερμούπολης.
Εκεί κάποια ημέρα εμφανίστηκε ένας επαίτης και ο άγιος τον βοήθησε, αλλά αυτός
φεύγοντας τον κατήγγειλε στους στρατιώτες λαμβάνοντας δύο νομίσματα, ως άλλος
Ιούδας και οι στρατιώτες του αυτοκράτορα τον βρήκαν και τον συνέλαβαν. Οδηγήθηκε μπροστά στον Αρριανό
ο οποίος του ζήτησε για να γλυτώσει την ζωή του, να θυσιάσει στα είδωλα. Ο
Άγιος Σαβίνος αρνήθηκε με παρρησία και έτσι ο έπαρχος διέταξε να τον κρεμάσουν
και να του ξύσουν τις πληγές. Αυτό έκαναν και οι στρατιώτες και στο τέλος του έδεσαν μία πέτρα στο λαιμό και τον έριξαν στα νερά του Νείλου. Έτσι στα νερά
του Νείλου, παρέδωσε το πνεύμα του, ο Σαβίνος, και λαμβάνοντας τον αμάραντο
στέφανον του μαρτυρίου το 287 μ.Χ.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 16 Μαρτίου.
(2) O Όσιος Χριστόδουλος της Πάτμου, γεννήθηκε το 1020 ή 1021 μ.Χ. στην
Νίκαια της Βιθυνίας και ήταν βαπτισμένος με το όνομα Ιωάννης. Γονείς του
ήταν ο Θεόδωρος και την Άννα ευσεβείς
χριστιανοί και φρόντισαν για την χριστιανική ανατροφή του Ιωάννη. Η αγάπη όμως του Ιωάννη για τον μοναχικό βίο
τον οδήγησε στο όρος Όλυμπος της Βιθυνίας όπου εχάρη μοναχός με το όνομα
Χριστόδουλος. Δεν έμεινε όμως περιχαρακωμένος στα στενά όρια της μονής, αλλά
ταξίδεψε για την διάδωση του Χριστιανισμού ταξίδεψε σε πολλά μέρη, στη Ρώμη,
την Παλαιστίνη και τη βόρειο Αφρική.
Κάποτε πηγαίνει στη Μίλητο όπου έγινε ηγούμενος στην μονή Λαύρας του Στύλου
κοντό σε ένα βουνό με το όνομα Λάτρος. Από αυτό το βουνό απέκτησε και το
προσωνύμιο «Λατρινός». Έφυγε όμως από την Μίλητο όταν κατέλαβαν οι Τούρκοι την
Μικρά Ασία κηρύσσοντας στην Αλικαρνασσό και στην Κω όπου ίδρυσε μάλιστα και μονές.
Το 1088 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α΄ο
Κομνηνός του παραχώρησε την Πάτμο για να ξαναζωντανέψει αυτό το σπουδαίο
προσκύνημα της χριστιανοσύνης. Έτσι ίδρυσε την μονή της Πάτμου όπου και μόνασε.
Όμως οι επιδρομές των αράβων, τον ανάγκασαν να καταφύγει στη Εύβοια, όπου παρέμεινε
μέχρι 1093 ή 1101 μ.Χ. όπου κοιμήθηκε. Το Άγιο λείψανό του μετακομίσθηκε στη
Πάτμο, όπου υπάρχει μέχρι και σήμερα και
είναι αυτός ο οποίος ξανάδωσε στο νησί της Πάτμου την χριστιανική αίγλη που της
άρμοζε.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 16 Μαρτίου και στις 21 Οκτωβρίου.
.jpg)
Ενας καινούργιος οίκος ανοχής, χώρισε τους ορόφους του,ανά κατηγορία.
