Πώς κατάφερε να φτάσει στην πτώχευση η πάλαι ποτέ παγκόσμια πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας, Ντιτρόιτ; Διαβάστε το χρονικό.
Στο τέλος έσβησαν και τα φώτα του δήμου. Το Ντιτρόιτ, η πάλαι ποτέ παγκόσμια πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας, η πατρίδα της Ford, της Chrysler και της General Motors, η πλουσιότερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1950, κήρυξε πτώχευση.
Δεκαετίες έτρωγε τα σωθικά της πόλης η παρακμή, οι κάτοικοί της την εγκατέλειπαν μαζικά, ψάχνοντας αλλού μια καλύτερη τύχη, τα σπίτια της έμεναν άδεια κουφάρια – κι όμως ο θάνατος στο τέλος ήρθε βιαστικά. Τόσο βιαστικά, ώστε ο «τσάρος του Ντιτρόιτ», ο διορισμένος διαχειριστής της πόλης από τον Μάρτιο, Κέβιν Ορ, να αναγκαστεί να αλλάξει την ημερομηνία της αίτησης για υπαγωγή στο άρθρο 9 του πτωχευτικού κώδικα. Δεν περίμενε καν να τελειώσει η Παρασκευή και να κλείσει το χρηματιστήριο. Υπέβαλε την αίτηση την Πέμπτη. Και η Wall Street αντέδρασε με αδιαφορία.
Για τον κυβερνήτη της Πολιτείας του Μίτσιγκαν, όπου ανήκει το Ντιτρόιτ, η χρεωκοπία ήταν μια επώδυνη, αλλά «αναπόφευκτη» απόφαση. Η πόλη δεν μπορεί να πληρώσει πλέον τα χρέη της, 18 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο διαχειριστής απέτυχε στην αποστολή του – αν και έκοψε μισθούς, έθεσε εκτός ισχύος συλλογικές συμβάσεις, πούλησε περιουσιακά στοιχεία του δήμου και προσπάθησε να κερδίσει χρόνο έναντι των πιστωτών.
Πέντε μήνες ήταν αρκετοί για να αποφασίσει ο Δήμος του Ντιτρόιτ ότι με αυτή την έκτακτη διαχείριση σωτηρία δεν υπάρχει. Κι έκανε το μεγάλο βήμα, αν και για την ώρα δεν είναι βέβαιο εάν θα του βγει, εάν δηλαδή τα ομοσπονδιακά δικαστήρια πειστούν ότι η πόλη χρεωκόπησε, άρα θα πρέπει να προστατευτεί για ένα διάστημα από τους πιστωτές της και να φτιάξει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης με «κουρεμένο» το χρέος της.
Στο τέλος έσβησαν και τα φώτα του δήμου. Το Ντιτρόιτ, η πάλαι ποτέ παγκόσμια πρωτεύουσα της αυτοκινητοβιομηχανίας, η πατρίδα της Ford, της Chrysler και της General Motors, η πλουσιότερη πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών στη δεκαετία του 1950, κήρυξε πτώχευση.
Δεκαετίες έτρωγε τα σωθικά της πόλης η παρακμή, οι κάτοικοί της την εγκατέλειπαν μαζικά, ψάχνοντας αλλού μια καλύτερη τύχη, τα σπίτια της έμεναν άδεια κουφάρια – κι όμως ο θάνατος στο τέλος ήρθε βιαστικά. Τόσο βιαστικά, ώστε ο «τσάρος του Ντιτρόιτ», ο διορισμένος διαχειριστής της πόλης από τον Μάρτιο, Κέβιν Ορ, να αναγκαστεί να αλλάξει την ημερομηνία της αίτησης για υπαγωγή στο άρθρο 9 του πτωχευτικού κώδικα. Δεν περίμενε καν να τελειώσει η Παρασκευή και να κλείσει το χρηματιστήριο. Υπέβαλε την αίτηση την Πέμπτη. Και η Wall Street αντέδρασε με αδιαφορία.
Για τον κυβερνήτη της Πολιτείας του Μίτσιγκαν, όπου ανήκει το Ντιτρόιτ, η χρεωκοπία ήταν μια επώδυνη, αλλά «αναπόφευκτη» απόφαση. Η πόλη δεν μπορεί να πληρώσει πλέον τα χρέη της, 18 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο διαχειριστής απέτυχε στην αποστολή του – αν και έκοψε μισθούς, έθεσε εκτός ισχύος συλλογικές συμβάσεις, πούλησε περιουσιακά στοιχεία του δήμου και προσπάθησε να κερδίσει χρόνο έναντι των πιστωτών.
Πέντε μήνες ήταν αρκετοί για να αποφασίσει ο Δήμος του Ντιτρόιτ ότι με αυτή την έκτακτη διαχείριση σωτηρία δεν υπάρχει. Κι έκανε το μεγάλο βήμα, αν και για την ώρα δεν είναι βέβαιο εάν θα του βγει, εάν δηλαδή τα ομοσπονδιακά δικαστήρια πειστούν ότι η πόλη χρεωκόπησε, άρα θα πρέπει να προστατευτεί για ένα διάστημα από τους πιστωτές της και να φτιάξει ένα σχέδιο ανασυγκρότησης με «κουρεμένο» το χρέος της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου