H Καλομοίρα μίλησε αποκλειστικά στο
mothersblog.gr και αποκαλύπτει τον εφιάλτη που βίωσε όταν τα μωρά της ήταν
στην εντατική νεογνών μετά τη γέννα, περιγράφει τις
δύσκολες στιγμές που πέρασε και δεν αποκλείει την απόκτηση κι άλλου παιδιού...
Απόσπάσματα από τη συνέντευξη της:
Είσαι πολύ νέα και είσαι ήδη μανούλα. Είναι δύσκολο αυτό; Έχεις μετανιώσει; Γιατί θα μπορούσες να γίνεις μαμά σε περίπου 10 χρόνια από τώρα όπως κάνουν όλες οι γυναίκες που χτίζουν μία καριέρα...
Είναι πολύ δύσκολο και η αλήθεια είναι πως καταναλώνει πολύ από την ενέργεια που έχεις, όμως στο τέλος της μέρας, δεν θα μπορούσα να ζήσω πιο όμορφα. Τα μωρά μου είναι τώρα εννέα μηνών και το δέσιμο που νιώθω μαζί τους είναι απίστευτο. Είναι το πιο εξαντλητικό πράγμα στον κόσμο, αλλά συγχρόνως και το πιο υπέροχο. Το ξέρω ότι θα μπορούσα να περιμένω λίγο για να μεγαλώσω, αλλά σκέφτηκα «Τι περιμένεις;». Πιστεύω πως ποτέ δεν υπάρχει η κατάλληλη στιγμή, αρκεί μόνο να κάνεις αυτό που θέλεις!
Τα μωρά σου γεννήθηκαν πρόωρα. Έτσι, χρειάστηκε να μείνουν στην εντατική για λίγο καιρό. Ποια ήταν τα συναισθήματά σου τότε; Πώς τα πήγαιναν και ποιες σκέψεις είχες τότε;
Ένιωθα άθλια και δεν θέλω να ζήσω ποτέ κάτι ανάλογο στη ζωή μου. Πρώτα απ' όλα το γεγονός ότι έφυγα από το νοσοκομείο χωρίς να πάρω τα μωρά μου μαζί με εκνεύρισε πάρα πολύ γιατί ένιωθα σα να τα εγκατέλειπα. Επίσης, την πρώτη νύχτα που κοιμήθηκα στο σπίτι χωρίς αυτούς, ένιωθα τόσο μόνη. Ήταν στην κοιλιά μου για τόσους πολλούς μήνες και ένιωθα σαν να είμαστε μία μικρή ομάδα, όμως όταν κοιμήθηκα μόνη εκείνο το βράδυ ένιωσα κατάθλιψη και πολλή μοναξιά. Ο Δημήτρης ήταν στην εντατική για έναν μήνα και ο Νίκος για 1 ½ μήνα. Τον καιρό που βρίσκονταν στο νοσοκομείο, πήγαινα στις 9 το πρωί και έφευγα στις 7 το απόγευμα. Καθόμουν σε ένα δωμάτιο και κοιμόμουν ενώ θήλαζα. Τους μιλούσα, κρατούσα τα δαχτυλάκια τους, τους τραγουδούσα... Μου ράγιζε η καρδιά να βλέπω τα μωρά μου, αλλά και άλλα μωρά με τόσα καλώδια πάνω τους. Είναι τραγικό.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που έζησες και θα ήθελες να ξεχάσεις;
Εκτός από τους τέσσερις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης μου (που ήταν μακράν πολύ δύσκολοι) πρέπει να πω ότι οι πιο δύσκολες στιγμές μου ήταν όταν έφεραν τα μωρά στο σπίτι από το νοσοκομείο. Και τα δύο ήρθαν σπίτι με μηχανήματα για την αναπνοή και την καρδιά τους και η ώρα του φαγητού ήταν λίγο τρομακτική εμπειρία γιατί ήταν πολύ εύθραυστα. Και φυσικά, κοιμόντουσαν πολύ λίγο. Οι πρώτοι έξι μήνες ζωής των διδύμων ήταν πραγματικά πολύ δύσκολοι. Είμαι χαρούμενη που αυτό το κεφάλαιο της ζωής μας έκλεισε.
Και η πιο όμορφη στιγμή που έζησες;
Τώρα ζω τις πιο όμορφες στιγμές μου. Τους κοιτάω στα μάτια, τους κρατάω αγκαλιά και τους τραγουδάω ένα τραγούδι και η καρδιά μου και η ψυχή μου γεμίζουν τόσο πολύ... Είναι απίστευτο το πόσο πολύ μπορείς να αγαπήσεις δύο τόσο μικρά ανθρωπάκια. Έχουν ολοκληρώσει εμένα και τον Γιώργο με τον ερχομό τους.
Ο Γιώργος σε βοηθάει με τα μωρά;
Ναι, είναι μπαμπάς που βοηθάει πολύ. Ειδικά στην αρχή, με στήριζε πολύ και με βοηθούσε με τα μωρά. Για παράδειγμα, τον άφηνα να τα προσέχει για να ξεκουραστώ ή να κοιμηθώ λίγο. Τώρα που είναι λίγο μεγαλύτερα του αρέσει να παίζει μαζί τους κάθε λεπτό που έχει ελεύθερο. Είναι συνεχώς από πάνω τους.
Πότε σκοπεύετε με τον Γιώργο να τα βαπτίσετε. Ακούγεται έντονα ότι η βάπτιση θα γίνει στην Ελλάδα το επόμενο καλοκαίρι.
Θέλουμε πολύ να τα βαφτίσουμε στην Ελλάδα το ερχόμενο καλοκαίρι. Ανυπομονώ γι' αυτή τη στιγμή.
Έχεις αφήσει στη μέση μία λαμπερή καριέρα εδώ στην Ελλάδα. Θα κάνεις σύντομα δυναμική επιστροφή ή θα αφοσιωθείς στα δίδυμά σου για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια;
Η κύρια προτεραιότητά μου είναι σίγουρα τα δίδυμα και ο άντρας μου αλλά θα ήθελα πολύ να αρχίσω να επιστρέφω και καλλιτεχνικά. Μου αρέσει η μουσική και πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω τους πιο αφοσιωμένους φαν στον κόσμο. Εκτιμώ πολύ την υπομονή που δείχνουν στο πρόσωπό μου καθώς τώρα έχω αφοσιωθεί στα παιδιά μου αλλά θέλω να τους το ανταποδώσω όταν θα επιστρέψω στην Ελλάδα.
Θέλεις να κάνεις σύντομα και άλλα μωρά; Ίσως ένα κοριτσάκι;
Χαχαχα... Ίσως, μία μέρα. Τώρα, λέω απλά πως είναι ωραίο που είμαστε μία τετραμελής οικογένεια. Ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, είμαι έτοιμη να το ζήσω!
Απόσπάσματα από τη συνέντευξη της:
Είσαι πολύ νέα και είσαι ήδη μανούλα. Είναι δύσκολο αυτό; Έχεις μετανιώσει; Γιατί θα μπορούσες να γίνεις μαμά σε περίπου 10 χρόνια από τώρα όπως κάνουν όλες οι γυναίκες που χτίζουν μία καριέρα...
Είναι πολύ δύσκολο και η αλήθεια είναι πως καταναλώνει πολύ από την ενέργεια που έχεις, όμως στο τέλος της μέρας, δεν θα μπορούσα να ζήσω πιο όμορφα. Τα μωρά μου είναι τώρα εννέα μηνών και το δέσιμο που νιώθω μαζί τους είναι απίστευτο. Είναι το πιο εξαντλητικό πράγμα στον κόσμο, αλλά συγχρόνως και το πιο υπέροχο. Το ξέρω ότι θα μπορούσα να περιμένω λίγο για να μεγαλώσω, αλλά σκέφτηκα «Τι περιμένεις;». Πιστεύω πως ποτέ δεν υπάρχει η κατάλληλη στιγμή, αρκεί μόνο να κάνεις αυτό που θέλεις!
Τα μωρά σου γεννήθηκαν πρόωρα. Έτσι, χρειάστηκε να μείνουν στην εντατική για λίγο καιρό. Ποια ήταν τα συναισθήματά σου τότε; Πώς τα πήγαιναν και ποιες σκέψεις είχες τότε;
Ένιωθα άθλια και δεν θέλω να ζήσω ποτέ κάτι ανάλογο στη ζωή μου. Πρώτα απ' όλα το γεγονός ότι έφυγα από το νοσοκομείο χωρίς να πάρω τα μωρά μου μαζί με εκνεύρισε πάρα πολύ γιατί ένιωθα σα να τα εγκατέλειπα. Επίσης, την πρώτη νύχτα που κοιμήθηκα στο σπίτι χωρίς αυτούς, ένιωθα τόσο μόνη. Ήταν στην κοιλιά μου για τόσους πολλούς μήνες και ένιωθα σαν να είμαστε μία μικρή ομάδα, όμως όταν κοιμήθηκα μόνη εκείνο το βράδυ ένιωσα κατάθλιψη και πολλή μοναξιά. Ο Δημήτρης ήταν στην εντατική για έναν μήνα και ο Νίκος για 1 ½ μήνα. Τον καιρό που βρίσκονταν στο νοσοκομείο, πήγαινα στις 9 το πρωί και έφευγα στις 7 το απόγευμα. Καθόμουν σε ένα δωμάτιο και κοιμόμουν ενώ θήλαζα. Τους μιλούσα, κρατούσα τα δαχτυλάκια τους, τους τραγουδούσα... Μου ράγιζε η καρδιά να βλέπω τα μωρά μου, αλλά και άλλα μωρά με τόσα καλώδια πάνω τους. Είναι τραγικό.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή που έζησες και θα ήθελες να ξεχάσεις;
Εκτός από τους τέσσερις πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης μου (που ήταν μακράν πολύ δύσκολοι) πρέπει να πω ότι οι πιο δύσκολες στιγμές μου ήταν όταν έφεραν τα μωρά στο σπίτι από το νοσοκομείο. Και τα δύο ήρθαν σπίτι με μηχανήματα για την αναπνοή και την καρδιά τους και η ώρα του φαγητού ήταν λίγο τρομακτική εμπειρία γιατί ήταν πολύ εύθραυστα. Και φυσικά, κοιμόντουσαν πολύ λίγο. Οι πρώτοι έξι μήνες ζωής των διδύμων ήταν πραγματικά πολύ δύσκολοι. Είμαι χαρούμενη που αυτό το κεφάλαιο της ζωής μας έκλεισε.
Και η πιο όμορφη στιγμή που έζησες;
Τώρα ζω τις πιο όμορφες στιγμές μου. Τους κοιτάω στα μάτια, τους κρατάω αγκαλιά και τους τραγουδάω ένα τραγούδι και η καρδιά μου και η ψυχή μου γεμίζουν τόσο πολύ... Είναι απίστευτο το πόσο πολύ μπορείς να αγαπήσεις δύο τόσο μικρά ανθρωπάκια. Έχουν ολοκληρώσει εμένα και τον Γιώργο με τον ερχομό τους.
Ο Γιώργος σε βοηθάει με τα μωρά;
Ναι, είναι μπαμπάς που βοηθάει πολύ. Ειδικά στην αρχή, με στήριζε πολύ και με βοηθούσε με τα μωρά. Για παράδειγμα, τον άφηνα να τα προσέχει για να ξεκουραστώ ή να κοιμηθώ λίγο. Τώρα που είναι λίγο μεγαλύτερα του αρέσει να παίζει μαζί τους κάθε λεπτό που έχει ελεύθερο. Είναι συνεχώς από πάνω τους.
Πότε σκοπεύετε με τον Γιώργο να τα βαπτίσετε. Ακούγεται έντονα ότι η βάπτιση θα γίνει στην Ελλάδα το επόμενο καλοκαίρι.
Θέλουμε πολύ να τα βαφτίσουμε στην Ελλάδα το ερχόμενο καλοκαίρι. Ανυπομονώ γι' αυτή τη στιγμή.
Έχεις αφήσει στη μέση μία λαμπερή καριέρα εδώ στην Ελλάδα. Θα κάνεις σύντομα δυναμική επιστροφή ή θα αφοσιωθείς στα δίδυμά σου για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια;
Η κύρια προτεραιότητά μου είναι σίγουρα τα δίδυμα και ο άντρας μου αλλά θα ήθελα πολύ να αρχίσω να επιστρέφω και καλλιτεχνικά. Μου αρέσει η μουσική και πρέπει να παραδεχτώ ότι έχω τους πιο αφοσιωμένους φαν στον κόσμο. Εκτιμώ πολύ την υπομονή που δείχνουν στο πρόσωπό μου καθώς τώρα έχω αφοσιωθεί στα παιδιά μου αλλά θέλω να τους το ανταποδώσω όταν θα επιστρέψω στην Ελλάδα.
Θέλεις να κάνεις σύντομα και άλλα μωρά; Ίσως ένα κοριτσάκι;
Χαχαχα... Ίσως, μία μέρα. Τώρα, λέω απλά πως είναι ωραίο που είμαστε μία τετραμελής οικογένεια. Ό,τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, είμαι έτοιμη να το ζήσω!
Ολόκληρη η συνέντευξη ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου