Γιορτάζουν σήμερα 10 Μαρτίου

ΚΟΡΔΑΤΟΣ, ΑΝΕΚΤΟΣ, ΠΑΥΛΟΣ, ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ, ΚΡΗΣΚΗΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ, ΑΓΑΘΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ

Νηστεία - Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος

Ολόκληρο το εορτολόγιο για σήμερα

    Άγιοι Κοδράτος (1), Ανεκτός, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης

    Οσία Αναστασία η Πατρικία

    Άγιος Μαρκιανός ο Μάρτυρας

    Όσιος Αγάθων

    Όσιος Ιωάννης εκ Γεωργίας

 (1) Οι Αγιοι Κοδράτος, Ανεκτός, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης, έζησαν και μαρτύρησαν κατά πάσα πιθανότητα όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος (249-251 μ.Χ.) ή Ουαλεριανός  (253-259 μ.Χ.) στην πόλη της Κορίνθου, όπου ηγεμόνας ήταν ο Ιάσων.  Ήταν φίλοι και μαθητές του Κορδάτου, όταν αυτός βρισκόταν σε ένας όρος στην περιοχή της Κορίνθου. Τον  Κορδάτο, η μητέρα του την εποχή των διγμών ήταν εγκυος στον Κορδάτο και για να γλυτώσει ανέβησε σε ένα όρος κοντά στην Κόρινθο όπου γέννησσε τον Κορδάτο. Δυστυχώς όμως πεθανε μετά από λίγο και άφησε τον Κορδάτο βρέφος. Ο Θεός όμως τον βοήθησε για να ζήσει όπου έπινε νερό της βροχής και ρίζες φυτών.  Μεγαώνοντας μεγάλωσε και η αγάπη του και η αφοσίωσή του στον Κύριο. Εκεί πάνω στο βουνό πήγαιναν πολλοί για να τον ακούσουν μεταξύ αυτών ήταν και οι  Ανεκτός, Παύλος, Διονύσιος, Κυπριανός και Κρήσκης όπου έγιναν και φίλοι.  Έτσι όταν ο ηγεμόνας Ιάσων διέταξε την σύλληψή τους (δεν βρήκε μόνο τον Διονύσιο )και αφού προσπάθησε να τους κάνει να θυσιάσουν στα είδωλα και διαπίστωσε ότι αυτό ήταν μάταιο, διέταξε τον σκληρό βασανισμό τους χαρίζοντάς τους τον άμάραντον στέφανον του μαρτυρίου. Ο Διονύσιος παρουσιάστηκε μόνος του ενώπιοσν του ηγεμόνα Ιάσωνα, ομολόγησε την πίστη του, συνελήφθη και βασανίστηκε με τον ίδιο τρόπο λίγο μετά αλλά είχα ακριβώς την ίδια  τύχη με τους άλλους φίλους του αποκτώντας έτσι και ο Διονύσιος τον αμάραντον στέφανον του μαρτυρίου.

 (2) Ο Άγιος Μιχαήλ ο Μαυροειδής (Παρισινός κώδικας)  ή Μαυρουδής, έζησε τον 16^ον μ.χ αιώνα στην Αδριανούπολη. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια η οποία έδωσε στον Μιχαήλ πλούσια φιλολογική και θεολογική μόρφωση. Έτσι μεγαλώνοντας ο Μιχαήλ ήταν ένας επιφανής άρχοντας της Αδριανούπολης. Όμως φανατικοί Τούρκοι τον συκοφάντησαν στον δικαστή, ότι ενώ ασπάστηκε το Ισλάμ περιφρονούσε το Θεό τους.  Ο δικαστής τον κάλεσε μίλησε μαζί του και ο Μιχαήλ τον έπεισε ότι αυτό είναι μια κοινή συκοφαντία και ουδέποτε ασπάστηκε το Ισλάμ. Έτσι ο δικαστής τον άφησε ελεύθερο αλλά οι κατήγοροί του δεν σταμάτησαν εκεί, πήγαν στον Σουλτάνο και με ψεύδη έπεισαν τον Σουλτάνο και εξέδωσε μια εντολή, ή να επιστρέψει στο Ισλάμ ή να θανατωθεί δια της πυράς. Με αυτό το φιρμάνι στο χέρι οι κατήγοροι του, επέστρεψαν στην Αδριανούπολη, το πήγαν στον δικαστή και τον υποχρέωσαν να εκτελέσει την εντολή του Σουλτάνου. Ο δικαστής μη μπορώντας να αγνοήσει πλέον την εντολή αυτή κάλεσε και πάλι τον Μιχαήλ και του ζήτησε να ασπαστεί το Ισλάμ για να γλυτώσει τον θάνατο. Ο Μιχαήλ όμως αρνήθηκε και έτσι ο δικαστής διέταξε τον αποκεφαλισμό του στις 17 Φεβρουαρίου  προς το τέλος του 15^ου αιώνα πιθανόν το 1490 μ.Χ. Το τίμιο λείψανό του κάηκε στην πυρά έτσι έλαβε τον αμάραντο στέφανον του μαρτυρίου.

-Υπάρχει διχογνωμία σχετικά με τον βίο του Αγίου Μιχαήλ Μαυρουδή ή Μαυροειδή. Κατά μία εκδοχή είναι ο ίδιος Άγιος που εμφανίζεται να έχει γεννηθεί σε ένα χωριό των Αγράφων την Γράνιτσα όπου οι γονείς του φέρονται να είναι δύο ευσεβείς χριστιανοί ο Δημήτριος και η Στατήρα. Ως Μαυρουδής εμφανίζεται μετά τον θάνατο του πατέρα του στην Θεσσαλονίκη όπου έγινε αρτοποιός. Στην εκδοχή που ονομάζεται Μαυρουδής φαίνεται ότι προσπαθεί να προσηλυτίσει ένα τουρκόπουλο και έτσι οδηγείται στον δικαστή όπου αφού δεν απαρνείται την πίστη του στον Κύριοι, αποκεφαλίζεται και το σώμα του καίγεται στην πυρά στη Θεσσαλονίκη στις 21 Μαρτίου 1547 μ.Χ. ή 1544 μ.Χ. ημέρα Πέμπτη και ώρα ενάτη, στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Υπαπαντής του Σωτήρος.

Ως Μιχαήλ Μαυρουδής εορτάζεται στις 10 Μαρτίου και   ως Μιχαήλ Μαυροειδής εορτάζεται στις 17 Φεβρουαρίου. Ο Άγιος Μιχαήλ ο Μαυρουδής εορτάζεται και  την Πέμπτη της Διακαινησίμου.

Μια νεώτερη έρευνα δείχνει ότι πρόκειται περί δύο διαφορετικών αγίων.

Ο Άγιος Μιχαήλ ο Μαυρουδής εορτάζει την Πέμπτη της Διακαινησίμου.

(για το 2014 είναι 24 Απριλίου)

*Διακαινήσιμος ή Διακαινήσιμος εβδομάδα, ή Εβδομάδα Διακαινησίμου (Η εκκλησία μας επίσημα την ονομάζει : Διακαινήσιμος εβδομάς)

                                                                              

Η Διακαινήσιμος εβδομάς, αρχίζει  την Κυριακή του Πάσχα και την επόμενη

« Κυριακή του Θωμά» και διαρκεί οκτώ ημέρες. Το όνομά της το οφείλει στο γεγονός ότι την νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου οι χριστιανοί συνήθιζαν να βαπτίζοντα ομαδικά ώστε «ανακαινισμένοι» πλέον και με λευκά ενδύματα κυκλοφορούσαν όλη αυτήν την εβδομάδα (λέγετε και «λευκή εβδομάς» ).  Ο Αυγουστίνος την χαρακτηρίζει και ως την εβδομάδα των «οκτώ ημερών των νεοβαφτισμένων ή νεοφώτιστων».

Επί Πατριαρχίας μάλιστα Νικηφόρου είχε οριστεί και ως εβδομαδιαία αργία και οι πιστοί εκκλησιάζονται καθημερινά. Κατά την βδομάδα αυτή ο Αυτοκράτορας έτρωγε μέσα στο παλάτι μαζί με τους νεοβαφτισμένους και την ημέρα Πέμπτη της Διακαινησίμου δέχονταν τον κλήρο και προσφέροντας τιμητικό γεύμα στον Πατριάρχη. Επίσης αυτήν την εβδομάδα ο αυτοκράτορας συνήθιζε να δίνει και «χάρη» σε μερικούς καταδικασμένους για βαριά εγκλήματα.