Η Ολλανδή Dorri Eijsermans έχει στο σπίτι της κοντά στο Αϊντχόφεν ένα
σκύλο, τον Wiebe, και στον κήπο της μία λίμνη με μεγάλα χρυσόψαρα. Η
σχέση που ανέπτυξαν τα ψάρια με το σκύλο έχει πολύ ενδιαφέρον και
μερικές… τρυφερές προεκτάσεις.
Κάθε φορά που επέστρεφαν από τη βόλτα τους ο Wiebe έπινε νερό από τη λίμνη των ψαριών. Και αμέσως μετά, η Eijsermans τα τάιζε. Έτσι, λίγο καιρό μετά, τα ψάρια ανέπτυξαν ένα τυπικό εξαρτημένο αντανακλαστικό, συνδέοντας την παρουσία του Wiebe με την ώρα του φαγητού.
Πλέον, κάθε φορά που ο Wiebe πίνει νερό τα χρυσόψαρα κολυμπούν κοντά του και ενίοτε εισπράττουν και κανένα… φιλί. Αλλά πηγαίνουν προς το μέρους του ακόμα κι αν στέκεται χωρίς να πίνει ή τον ακολουθούν μέσα στο νερό ακόμα κι αν περπατά δίπλα στη λιμνούλα. Άλλωστε η παρουσία του σκύλου σημαίνει γι’ αυτά φαγητό!
Κάθε φορά που επέστρεφαν από τη βόλτα τους ο Wiebe έπινε νερό από τη λίμνη των ψαριών. Και αμέσως μετά, η Eijsermans τα τάιζε. Έτσι, λίγο καιρό μετά, τα ψάρια ανέπτυξαν ένα τυπικό εξαρτημένο αντανακλαστικό, συνδέοντας την παρουσία του Wiebe με την ώρα του φαγητού.
Πλέον, κάθε φορά που ο Wiebe πίνει νερό τα χρυσόψαρα κολυμπούν κοντά του και ενίοτε εισπράττουν και κανένα… φιλί. Αλλά πηγαίνουν προς το μέρους του ακόμα κι αν στέκεται χωρίς να πίνει ή τον ακολουθούν μέσα στο νερό ακόμα κι αν περπατά δίπλα στη λιμνούλα. Άλλωστε η παρουσία του σκύλου σημαίνει γι’ αυτά φαγητό!
Ολόκληρο το κείμενο newsbeast
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου