Μια νεαρή κοπέλα από τη Δομινικανή Δημοκρατία έφυγε από τη ζωή από λευχαιμία. Ο μόνος τρόπος για να σωθεί ήταν να κάνει χημειοθεραπείες.
Ήταν όμως έγκυος και οι γιατροί προσπάθησαν να καθυστερήσουν τη
θεραπεία της όσο ήταν δυνατόν, καθώς εκεί ο νόμος απαγορεύει τη διακοπή
κύησης ακόμα και αν υπάρχει σοβαρός ιατρικός λόγος.
Το κορίτσι το οποίο ήταν 16 ετών, ήταν 13 εβδομάδων έγκυος όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο. Λόγω του περιορισμού που έχουν από τον νόμο, οι γιατροί αποφάσισαν να περιμένουν 20 ημέρες μετά την εισαγωγή της κοπέλας για να ξεκινήσουν χημειοθεραπείες.
Η μητέρα της κοπέλας δήλωσε πως έβαζε πάνω από όλα την υγεία της κόρης της. Γνώριζε πως ο νόμος δεν επέτρεπε διακοπή κύησης και πως αυτό ήταν αμαρτία αλλά το να γίνει καλά η κόρη της ήταν ό,τι πιο σημαντικό για εκείνη. Παρακάλεσε λοιπόν τους γιατρούς να ξεκινήσουν νωρίτερα τη θεραπεία από ό,τι είχαν σχεδιάσει.
Δυστυχώς, όμως, τίποτα δεν πήγε όπως ήλπιζαν και μετά την καθυστέρηση της θεραπείας η κοπέλα άρχισε να έχει σοβαρές επιπλοκές. Ξεκίνησαν άμεσα χημειοθεραπεία όμως ήταν πλέον αργά. Λίγες μέρες αργότερα έχασε και το μωρό και τελικά κατέληξε και η ίδια.
«Με σκότωσαν» , λέει η μητέρα της κοπέλας και συνεχίζει συντετριμμένη: «είμαι ένα τίποτα, η κόρη μου ήταν ο λόγος της ύπαρξής μου. Η Ρόζα μου πέθανε, αφήστε τον κόσμο να μάθει ότι η Ρόζα μου πέθανε».
Σύμφωνα με το άρθρο 37 του συντάγματος της Δομινικανής Δημοκρατίας το δικαίωμα της ζωής είναι απαραβίαστο από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι και τον θάνατο.
Το κορίτσι το οποίο ήταν 16 ετών, ήταν 13 εβδομάδων έγκυος όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο. Λόγω του περιορισμού που έχουν από τον νόμο, οι γιατροί αποφάσισαν να περιμένουν 20 ημέρες μετά την εισαγωγή της κοπέλας για να ξεκινήσουν χημειοθεραπείες.
Η μητέρα της κοπέλας δήλωσε πως έβαζε πάνω από όλα την υγεία της κόρης της. Γνώριζε πως ο νόμος δεν επέτρεπε διακοπή κύησης και πως αυτό ήταν αμαρτία αλλά το να γίνει καλά η κόρη της ήταν ό,τι πιο σημαντικό για εκείνη. Παρακάλεσε λοιπόν τους γιατρούς να ξεκινήσουν νωρίτερα τη θεραπεία από ό,τι είχαν σχεδιάσει.
Δυστυχώς, όμως, τίποτα δεν πήγε όπως ήλπιζαν και μετά την καθυστέρηση της θεραπείας η κοπέλα άρχισε να έχει σοβαρές επιπλοκές. Ξεκίνησαν άμεσα χημειοθεραπεία όμως ήταν πλέον αργά. Λίγες μέρες αργότερα έχασε και το μωρό και τελικά κατέληξε και η ίδια.
«Με σκότωσαν» , λέει η μητέρα της κοπέλας και συνεχίζει συντετριμμένη: «είμαι ένα τίποτα, η κόρη μου ήταν ο λόγος της ύπαρξής μου. Η Ρόζα μου πέθανε, αφήστε τον κόσμο να μάθει ότι η Ρόζα μου πέθανε».
Σύμφωνα με το άρθρο 37 του συντάγματος της Δομινικανής Δημοκρατίας το δικαίωμα της ζωής είναι απαραβίαστο από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι και τον θάνατο.
Πηγή: mothersblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου