Aποτυχημένα κρεβάτια

Πάει. 

Το 'χω πάρει απόφαση ότι θα περάσω την ζωή μου χωρίς να γευτώ όλες τις αμαρτωλές απολαύσεις. Έχω την ατυχία να υπάρχει απευθείας σύνδεση στο απ' αυτό μου με το μυαλό μου.

Είχα δοκιμάσει πριν χρόνια, (και συνήθως όταν "ο π*ύστης ο Γιώργος φυστίκωσε το τσόκαρο την Βούλα") να κάνω one night stands. Είτε γιατί θα ξεκόλλαγα από τον πρώην όπως λέγανε οι ξέ*ωλες φίλες μου Είτε γιατί θα επιβεβαιωνόμουν σαν γυναίκα-και καλά. Είτε για την εμπειρία του να έχω έναν Άδωνη στο κρεβάτι μου και δεν πειράζει αν μασάει τα νύχια των ποδιών του. Μπορεί να πεινούσε το παιδί.

Έβγαλα λοιπόν τα εξής συμπεράσματα. Αν τον άλλον τον αγαπάς, και να κλάνει σου μυρίζει τριαντάφυλλο, και σταματάς την π*πα και του λες "μχμπκλ αγάπη μου, να σου κάνω ένα χαμομηλάκι για την κοιλίτσα σου?"

Δεν το μπορώ το ψυχρό κρεβάτι, τελικά. Δεν λειτουργεί το σώμα μου, δεν υπάρχει κλιμάκωση, και παρατηρώ αν ο άλλος θέλει σφράγισμα ή αν του ‘χει σφηνωθεί μια ξεραμένη μύξα στο αριστερό ρουθούνι.

Το θέλω γαμώτη μου το παραμύθι μου. Αυτό που τον κοιτάς, και ανοίγουν οι καταρράκτες του Νιαγάρα. Οι πεταλούδες χορεύουν τσάμικο στο στομάχι σου και έχεις τρομερή ανασφάλεια για το πως θα του φανεί η ελιά που έχεις εκεί χαμηλά. Δεν θέλω φεγγάρια και άρλεκιν, αλλά να μου ‘χει πηδήξει δεξιοτεχνικά το κεφάλι πρώτα.
Να μην έχει πετάξει καμιά μαλακία του τύπου "εγώ δεν θέλω σχέση, αλλά σε έχω ανάγκη απόψε".
Να τον βλέπω να με κοιτάει στα μάτια όταν του μιλάω, και να ξέρω ότι ψοφάει να με φιλήσει. Όχι να κοιτάει το wonder bra και να αναρωτιέται αν το βυζί μου είναι σιλικονάτο ή όχι.
Να θέλει να κάνει σεξ για να ειναι με μένα. Όχι να κάνει σεξ, και έτυχε να του κάτσω εγώ.

Μετά απο πολλά «ψυχικά» που έχουμε κάνει, μετά από πολλά κρεβάτια όπου ο ξαναμμένος πιτσιρικάς ούτε ήξερε τι να ακουμπήσει αλλά εμείς λιγωνόμασταν που "ενωθήκαμε με την μοναδική μας αγάπη", πιστεύω πλέον, ότι αν το μ*υνι τραβάει καράβι..., το δικό μου θέλει κρουαζιερόπλοιο.
Κι όχι οποιοδήποτε.

The godamn, fucking love boat
(με τα παρελκόμενα.)

Πηγή :fe-mail