http://www.avgi.gr/documents/10179/218353/63%CE%91.jpg/bbc320b7-885e-4573-89a0-2311161a06d9?t=1367440988051&imageThumbnail=3H επιχείρηση εκμετάλλευσης της αυθαιρεσίας με την καταβολή χρηματικού αντιτίμου και προορισμό το ταμείο του Μνημονίου, την οποία θεσμοθέτησε ο τέως ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωνσταντίνου από τον Νοέμβριο του 2011, τρίζει συθέμελα.

Η Ολομέλεια του ΣτΕ, τηρώντας το Σύνταγμα, αλλά και την πλούσια νομολογία του, έκρινε σε διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών κατά πληροφορίες τον νόμο 4014/2011 στο σύνολό του αντισυνταγματικό. Η Ολομέλεια, αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, διαπίστωσε ομοφώνως ότι ο εν λόγω νόμος παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, που επιτάσσει τον ορθολογικό σχεδιασμό των πόλεων, πατώντας στην πάγια νομολογία του Δικαστηρίου. 

Με αυτήν τεκμηριώνεται ότι, μετά το 1983 με τον νόμο Τρίτση, δεν μπορεί να γίνει μαζική εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών.
Όπως είναι γνωστό, ο αρχικός νόμος έχει τροποποιηθεί πάνω από 10 φορές, ενώ η προθεσμία υποβολής αιτήσεων για την υπαγωγή στην τακτοποίηση, μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις, λήγει στο τέλος του μήνα.

Το ΥΠΕΚΑ, με πρόσφατο σχέδιο νόμου, υπόσχεται εξαίρεση από την κατεδάφιση και νομιμοποίηση, με την καταβολή παραβόλου και ειδικού προστίμου χωρίς ημερομηνία λήξης. Κατά πληροφορίες στην Ολομέλεια εκφράστηκε η άποψη να κριθεί ο νόμος τριπλά αντισυνταγματικός (επιπρόσθετα παραβίαση αρχών του κράτους δικαίου και ισονομίας των πολιτών).

Πάντως από τον περασμένο Απρίλιο και έως την εκδίκαση της κύριας αγωγής η οποία έγινε στις 14 Φεβρουαρίου, το Τμήμα Αναστολών του ΣτΕ είχε στείλει τα μηνύματά του. Απαγόρευσε την υποβολή νέων αιτήσεων προς τακτοποίηση και διέταξε τη διακοπή επεξεργασίας όσων είχαν υποβληθεί συνοδεία ιδιωτικών εγγράφων για την απόδειξη του χρόνου κατασκευής του αυθαιρέτου και εγκατάστασης της παράνομης χρήσης.

Απεφάνθη ότι δεκτά γίνονται μόνον δημόσια έγγραφα και αεροφωτογραφίες, όπως προέβλεπε ο αρχικός νόμος, για αυθαίρετα στα οποία είχε ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός μέχρι τον Ιούλιο του 2011. Σε αυτήν την απόφαση 180/2012 υπενθύμιζε την πιο πρόσφατη νομολογία, βάσει της οποίας εξαίρεση από την κατεδάφιση αυθαίρετων κατασκευών εντός ή εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών, καθώς και η κατ' εξαίρεση διατήρηση ανεπίτρεπτων χρήσεων, που ανεγέρθηκαν ή εγκαταστάθηκαν μετά τις 31.1.1983, είναι πολλαπλώς αντισυνταγματική.
Και αυτό γιατί αντίκειται: "α) Στο άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος, για τον λόγο ότι με τη ρύθμιση αυτή ανατρέπεται ή επηρεάζεται δυσμενώς ο ορθολογικός σχεδιασμός, αποδυναμώνεται η εφαρμογή των όρων δομήσεως και των περιορισμών χρήσεως και επέρχεται επιδείνωση των όρων διαβιώσεως, στην εξασφάλιση των οποίων αποβλέπει το πολεοδομικό σχέδιο, β) στις συνταγματικές αρχές του κράτους δικαίου (άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και του σεβασμού και προστασίας της αξίας του ανθρώπου (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), εφόσον θεμελιώδης επιδίωξη του κράτους δικαίου είναι η πραγμάτωση του Δικαίου στην πολιτεία, που πρωτίστως επιτυγχάνεται με τη διαφύλαξη του κύρους του νόμου, και γ) στη συνταγματική αρχή της ισότητας, διότι θέτει σε μειονεκτική μοίρα, έναντι εκείνων των οποίων οι ανεγερθείσες ή διαρρυθμισθείσες οικοδομές είναι αυθαίρετες, λόγω παραβιάσεως των ισχυόντων όρων δομήσεως και χρήσεων γης, αλλά εν τούτοις εξαιρούνται από την κατεδάφιση, τους νομοταγείς πολίτες που έχουν ιδιοκτησία στην ίδια περιοχή".
Πηγή : http://www.avgi.gr