Συγκροτήματα κατοικιών σε δεξαμενές αερίου!

Το 1896 οι βιεννέζικες Αρχές αποφάσισαν να παρέχουν σε όλους τους κατοίκους αέριο άνθρακα για τις σόμπες, τα φώτα του δρόμου και τους φούρνους. Έτσι η πόλη της Βιέννης κατασκεύασε μεγάλες εγκαταστάσεις για να χειριστεί τις ανάγκες του αερίου. Τέσσερις ογκώδεις δεξαμενές αποθήκευσης δημιουργήθηκαν στο 11ο διαμέρισμα του Simmering, καθεμία από τις οποίες είχε ύψος περίπου 70 μέτρα και διάμετρο 60 μέτρα και με χωρητικότητα πάνω από 90.000 κυβικά μέτρα. Εκείνη την εποχή, ήταν οι μεγαλύτερες στην Ευρώπη.


Το 1984 οι δεξαμενές παροπλίστηκαν, όμως λόγω της εξαιρετικής αρχιτεκτονικής και ιστορικής αξία τους δεν κατεδαφίστηκαν αλλά χαρακτηρίστηκαν ως κτήρια πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Δέκα χρόνια μετά η Βιέννη ανέλαβε την αναδιαμόρφωση των προστατευομένων μνημείων και το 1995 ζήτησε ιδέες για τη νέα χρήση των δομών. Τέσσερις αρχιτέκτονες (Jean Nouvel, Coop Himmelblau, Manfred Wehdorn και Wilhelm Holzbauer) πρότειναν τη μετατροπή τους σε συγκροτήματα κατοικιών, και έτσι έγινε. Κάθε δεξαμενή χωρίστηκε νοητά σε τρεις ζώνες: Διαμερίσματα στην κορυφή, γραφεία στο κέντρο και εμπορικά καταστήματα στο ισόγειο. Επιπλέον δημιουργήθηκε αίθουσα κινηματογράφου, κοιτώνες φοιτητών και πάρκο, ενώ διατηρήθηκαν όλα τα αρχιτεκτονικά στοιχεία του παρελθόντος στην εξωτερική πλευρά των δεξαμενών.








 
 


 
 

Πηγή perierga